ما در اینجا پیشنهاد می کنیم تا بررسی کنیم که چرا و چگونه این لنگرگاه خود را در مناطق مرکز سائوپائولو حفظ می کند.
فرضیه ما این است که منطقه مرکزی یک پیکربندی شهری است که مزیت های اقتصادی خاصی را برای بخش پوشاک ارائه می دهد که کارگاه به لطف سازماندهی خود، موفق به تصاحب آن می شود.
بنابراین کارگاه دوخت لباس 1401 نوعی انطباق با محیط شهری مرکز است که به شکل گیری آن کمک می کند. کارگاه های پوشاک در حومه بزرگ سائوپائولو، به ویژه در گوارولوس وجود دارد، اما در این متن ما به طور خاص علاقه مند به درج کارگاه های پوشاک در مرکز شهر هستیم
پوشاک یک صنعت معمولی نیست، بلکه رابطه خاصی با کلان شهر دارد، زیرا پوشاک، یک کالای مصرفی روزمره و کالای مد، بیش از هر محصول صنعتی دیگری در پیچیدگی تعاملات اجتماعی تعریف می شود.
علاوه بر این، صنعت پوشاک سبک و انعطاف پذیر وظایفی را که به راحتی تقسیم بندی شده و از نظر جغرافیایی پراکنده می شوند، ترکیب می کند.
ویژگی هایی که به آن اجازه می دهد تا گرانش صنعتی را محدود کند و در میان راه های شهری دخالت کند. بنابراین خیاطی در سائوپائولو به خوبی در منطقه شهری مستقر شد، اما با خروج واحدهای تولیدی بزرگ از مرکز، تعداد کارگاه های کوچک در آنجا افزایش یافت.
توزیع جدید سیستم تولید که از نظر جغرافیایی به خوبی مشخص شده است،مکمل های تولیدی و فضایی جدید، به ویژه تحت تأثیر تعمیم قراردادهای فرعی ایجاد می کند.
برای تفسیر منطق اقتصادی زیربنای این اثرات مکان، بر مطالعات اقتصاد جغرافیایی تکیه خواهیم کرد. آنها به ما این امکان را می دهند تا شناسایی کنیم که چگونه تعاملات فضای شهری و فعالیت اقتصادی پوشاک، پیروی از منطق مجاورت، توزیع فعالیت ها را اصلاح می کند و شهر را شکل می دهد.
اما در حالی که به نظر می رسد اقتصاد جغرافیایی طرفدار شکل گیری شهری و منطق تراکم فعالیت ها در مقیاس شهر یا منطقه است، ما به منطق تمایز مکان درون شهری واحدهای تولیدی علاقه مند خواهیم بود.
در مورد روشی که در سائوپائولو، خیاطی با پیروی از مدل‌های تولید متمایز، منجر به حالت‌های متمایز فضایی‌سازی می‌شود،
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.