ظهور ورزش های شدید در دهه 1980، مانند موج سواری و اسکیت بورد، و استقرار همزمان هیپ هاپ به عنوان یک پدیده فرهنگی، سطح کاملا جدیدی از خونسردی را دوباره به سویشرت تزریق کرد.
برای موج سواران، انواع مختلف سویشرت مردانه دو رو جزء کاربردی لباس ساحلی شد. این ژاکت راه حل آشکاری برای گرمای سریع در هنگام خروج از اقیانوس ارائه می دهد و با جذب آب اضافی خشک شدن را تسهیل می کند.
همانطور که موج سواری طرفداران زیادی پیدا کرد، محبوبیت این ورزش توسط برچسب های مختلف مهار شد، که شاید موفق ترین آنها Stüssy و Quicksilver در دهه 1990 باشند.
این برندها که مورد علاقه جوانان و نوجوانان بودند، یک خط لباس پرسود در بازار جهانی تولید کردند که البته شامل سویشرت بود.
همانطور که اسکیت‌بردها به خیابان‌ها آمدند و حرکات عمودی موج‌سواری را به زمین‌های مسطح ترجمه کردند، آنها نیز تا حدودی از این سویشرت به دلیل عملکرد آن استفاده کردند پنبه‌ی سنگین لایه‌ای از بالشتک اضافی بین پوست و روکش بتنی بود.
در اوایل دهه 1980، مجله Thrasher Magazine و Transworld Skateboarding هر دو شروع به انتشار کردند و از طریق مقالات کوتاه و دنباله ای از عکس های زنده، تکنیک ها و ترفندها را به اسکیت بازان اطلاع دادند.
پیامد چنین منبع بصری زیرمتن سبک اسکیت بود. تعداد زیادی از جوانان حومه شهر که قادر به تقلید از حرکات نبودند، اکنون حداقل می توانستند از ظاهر خود تقلید کنند.
این ظاهر معمولاً شامل یک تی شرت، شورت یا شلوار گشاد باری، یک سویشرت کلاهدار، و یک جفت مربی ساخته شده برای اسکیت بورد بود.
برچسب‌های اسکیت مانند همتایان خود در موج‌سواری، به طور فزاینده‌ای به مخاطبان گسترده‌تری که تشنه‌اند تا ظاهر اسکیت باز را به خود اختصاص دهند، پاسخ می‌دهند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.