شیلنگ آتش نشانی اتریشی پر فشاری که ذوب می شود

شیلنگ آتش نشانی اتریشی (یا شلنگ آتش نشانی) شلنگی پرفشار است که آب یا سایر مواد بازدارنده آتش (مانند فوم) را به آتش می برد تا آن را خاموش کند.

در خارج از منزل، به یک موتور آتش نشانی، شیر آتش نشانی یا یک پمپ آتش نشانی قابل حمل متصل می شود. در داخل ساختمان، می تواند به طور دائمی به لوله ایستاده یا سیستم لوله کشی ساختمان متصل شود.

فشار کاری معمول شلنگ آتش نشانی می تواند بین 8 تا 20 بار (800 و 2000 کیلو پاسکال 116 و 290 psi) متغیر باشد در حالی که طبق استاندارد NFPA 1961 شلنگ آتش نشانی، فشار ترکیدگی آن بیش از 110 بار است.

(11000 کیلو پاسکال؛ 1600psi) شیلنگ یکی از قطعات اساسی و ضروری تجهیزات آتش نشانی است. انتقال آب یا از منبع آب آزاد یا منبع آب تحت فشار ضروری است.

شیلنگ ها بر اساس کاربردشان به دو دسته شیلنگ مکش و شلنگ تحویل تقسیم می شوند. پس از استفاده، شلنگ آتش نشانی را معمولاً آویزان می کنند تا خشک شود، زیرا آب ایستاده که برای مدت طولانی در شلنگ باقی می ماند می تواند مواد را خراب کرده و آن را غیرقابل اعتماد یا غیرقابل استفاده کند.

بنابراین ایستگاه آتش نشانی معمولی اغلب دارای ساختار بلندی برای در نظر گرفتن طول شیلنگ برای چنین تعمیر و نگهداری پیشگیرانه است که به عنوان برج شلنگ شناخته می شود.

در مواردی، از شیلنگ های آتش نشانی برای کنترل جمعیت استفاده می شود (همچنین به توپ آب مراجعه کنید)، از جمله توسط بول کانر در کمپین بیرمنگام علیه معترضان در جریان جنبش حقوق مدنی در سال 1963.

تا اواسط قرن نوزدهم، اکثر آتش‌سوزی‌ها با آبی که در سطل به محل حادثه منتقل می‌شد، مهار می‌شد. پمپ های دستی اصلی آب خود را از طریق یک لوله کوچک یا مانیتور متصل به بالای وان پمپ تخلیه می کردند.

تا اواخر دهه 1860 بود که شیلنگ‌ها برای انتقال آسان‌تر آب از پمپ‌های دستی و بعداً پمپ‌های بخار به آتش، به طور گسترده در دسترس قرار گرفتند.

در آمستردام در جمهوری هلند، سرپرست آتش نشانی، یان ون در هایدن، و پسرش نیکولاس، با ساختن اولین شلنگ آتش نشانی در سال 1673، آتش نشانی را به مرحله بعدی خود رساندند.

این چرم های 50 فوتی (15 متری) مانند ساق چکمه به هم دوخته می شدند. حتی با وجود محدودیت‌های فشار، اتصال شیلنگ به نازل گردن غاز امکان نزدیک‌تر شدن و استفاده دقیق‌تر از آب را فراهم می‌کرد.

ون در هایدن همچنین با نسخه اولیه یک شلنگ مکش که از سیم برای سفت نگه داشتن آن استفاده می کرد، اعتبار داشت. در ایالات متحده، شیلنگ آتش نشانی در فیلادلفیا در سال 1794 معرفی شد.