فرش 1200 شانه بهشتی تبریز هرگز کثیف نمی شود

فناوری بافت فرش پرزهای گره‌دار روی فرش 1200 شانه بهشتی تبریز کار شده است که این خود جز مزیت این فرش می باشد که کارایی و زیبایی کار را بالا می برد.

احتمالاً در اوایل قرن شانزدهم با کالوینیست‌های فلاندری که از آزار و اذیت مذهبی فرار می‌کردند، به انگلستان آمد.

از آنجا که بسیاری از این بافندگان در جنوب شرقی انگلستان، به ویژه در نورویچ ساکن شدند، 14 فرش موجود در قرن 16 و 17 گاهی اوقات به عنوان “فرش نورویچ” نامیده می شود. این آثار یا اقتباسی از طرح‌های آناتولی یا هندوفارسی هستند یا از تاک‌ها و شکوفه‌های اسکرول الیزابتی-ژاکوبین استفاده می‌کنند.

همه به جز یکی تاریخ دارند یا نشانی دارند. بافندگان انگلیسی مانند فرانسوی ها از گره متقارن استفاده می کردند.

نمونه‌های مستند و باقی‌مانده‌ای از فرش‌ها از سه کارخانه قرن هجدهم وجود دارد:

Exeter (1756-1761، متعلق به کلود پاساوانت، 3 فرش موجود)

Moorfields (1752-1806، متعلق به توماس مور، 5 باقی‌مانده)

Axminster (1755) -1835، متعلق به توماس ویتی، تعداد زیادی موجود)

Exeter و Moorfields هر دو با بافندگان مرتد از Savonnerie فرانسوی کار می کردند و بنابراین از ساختار بافت آن کارخانه و طرح های الهام گرفته از Perrot استفاده می کردند.

فرش

رابرت آدام، طراح نئوکلاسیک، طرح‌هایی را برای فرش‌های Moorfields و Axminster بر اساس موزاییک‌های کف رومی و سقف‌های قفسه‌ای ارائه کرد.

برخی از شناخته شده ترین فرش های طراحی او برای خانه سیون، خانه اوسترلی، خانه هاروود، خانه سالترام و تالار نیوبی ساخته شد.

در سال 1608 هنری چهارم تولید فرش‌های «سبک ترکی» را به رهبری پیر دوپونت در فرانسه آغاز کرد. این محصول به زودی به کارخانه Savonnerie در Chaillot در غرب پاریس منتقل شد.

اولین و شناخته شده ترین گروه تولید شده توسط Savonnerie، سپس به سرپرستی Simon Lourdet، فرش هایی هستند که در سال های اولیه سلطنت لویی چهاردهم تولید شدند.

آنها به طور متراکم با گل تزئین شده اند، گاهی اوقات در گلدان یا سبد، در برابر زمین های آبی تیره یا قهوه ای در حاشیه های عمیق. این طرح ها بر اساس منسوجات و نقاشی های هلندی و فلاندری است.

معروف‌ترین فرش‌های ساوونری مجموعه‌هایی هستند که برای Grande Galerie و Galerie d’Apollon در کاخ لوور ساخته شده‌اند.

این 105 شاهکار که تحت هدایت هنری چارلز لو برون ساخته شده بودند، هرگز نصب نشدند، زیرا لوئی چهاردهم دربار را در سال 1688 به ورسای منتقل کرد.

پیر خوسه ژوزف پرو، شناخته شده ترین طراح فرش در اواسط قرن هجدهم است. بسیاری از آثار و نقاشی‌های بازمانده او طومارهای برازنده روکوکو، گل سرخ‌های مركزی، صدف‌ها، برگ‌های آكانتوس و گل‌های گل را نشان می‌دهند.

دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.

نظرتان را ثبت نمایید.

شماره همراه شما منتشر نخواهد شد.